Κυριακή 5 Απριλίου 2009

1η ΓΙΟΡΤΗ ΜΝΗΜΗΣ, ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΦΑΓΙΑΣΘΈΝΤΕΣ, ΤΟ 2009

-------------

ΓΙΟΡΤΗ, ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ, ΣΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΕΡΜΑΧΟ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ!

(Πως λέμε σήμερα, «Ποιος είσαι, ρε μεγάλε!..)


Για την πράξη του αυτή, ο πιο στυγερός εγκληματίας και αιματοβαμμένος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο γενοκτόνος των Ελλήνων Θεσσαλονικέων, ο άνθρωπος που ισοπέδωσε κάθε τι το Ελληνικό στην εποχή του, ανακηρύχθηκε «Άγιος» από την Ελληνική εβραιοχριστιανική μασονία!

Και σήμερα, κάποιοι ξετσίπωτοι νεοέλληνες, αμόρφωτοι και αγράμματοι, ανάβουν κεριά και λιβάνια στην «αγ(ρ)ιοσύνη» του, θερμοπαρακαλώντας τον και να «μεσιτεύσει» οι ψυχάρες τους, να πάνε όρθιες στον παράδεισο, αφού αυτός βράζει και ψήνεται, στα καζάνια και τις υψικαμίνους της κολάσεως.


  • «Τους θέρισαν όλους σαν καλαμιές στον θερισμό» (Θεοδώρητος Κύρου)
  • «Και όταν μαζεύτηκε το πλήθος στον Ιππόδρομο, τοξεύοντας και σπαθίζοντας εσκότωσαν δέκα πέντε χιλιάδες». (Ιωάννης Ζωναράς)
  • «Η πόλη γέμισε με το αίμα πολλών αδίκως σφαγμένων». (Σωζόμενος).
  • «Έγινε σφαγή στην πόλη για περισσότερο από μία ώρα και πολλοί αθώοι θανατώθηκαν» (Παυλίνος).

Αυτά, από την βυζαντινή βιβλιογραφία


«… Η σφαγή στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την έναρξη του Μεσαίωνα για την πόλη. Ενός Μεσαίωνα, που συμπαρέσυρε και βύθισε ολόκληρη την ανθρωπότητα στα σκοτάδια της αμαθείας και της δεισιδαιμονίας…»

(Από το μικρό φυλλάδιο που μοιράστηκε κατά την ώρα της Γιορτής, 5 Απριλίου 2009 ώρα 18:30).


-*******-


Λίγοι και καλοί. Καμιά διακοσαριά άνθρωποι απλοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, από τη Θεσσαλονίκη και όλη την Ελλάδα, απόθεσαν φόρο τιμής, επιμνημόσυνη δέηση κατά ελληνικά πατρώα ήθη και έθιμα, όχι τα χριστιανικά, στις 4 Απριλίου 2009, για πρώτη φορά επίσημα στη μνήμη των 15.000 σγαφιασθέντων Ελλήνων Θεσσαλονικέων πολιτών, από τους μισθοφόρους Γότθους του «Αττίλα του Ελληνισμού», αυτοκράτορα Θεοδοσίου του... Ελληνοφάγου, κατά το «θεοδόσειον έτος» 390.


Ένα μικρό σκηνικό στήθηκε επί της οδού Γούναρη, μπροστά στο ανακτορικό συγκρότημα του Γαλερίου στην πλατεία Ναυαρίνου, και η τελετή άρχισε με την άφιξη των δρομέων οι οποίοι πριν, διέτρεξαν συμβολικά την παραλιακή λεωφόρο της πόλεως της Θεσσαλονίκης, και άφησαν ένα στεφάνι στον ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.


Ακολούθησαν ομιλίες, μουσικά δρώμενα, απαγγελίες ποιημάτων, μετάλλια δόθηκαν στους δρομείς τόσο, όσο και σε κάποιους αόκνους ερευνητές, μελετητές, και στοχαστές του Ελληνισμού, ενώ λίγα λόγια από του Βήματος, απηύθυνε και ο κ. Σωκράτης Χριστοδουλάρης, ιδρυτικό στέλεχος της «ΕΑΡ» (Ελληνικό Ανανεωτικό Ρεύμα).

Τον πανηγυρικό, θα λέγαμε, της ημέρας, το ιστορικό, εξεφώνησε ο άοκνος επίσης, σκηνοθέτης των «Προμηθείων του Ολύμπου», Γιώργος Φωτεινός. Και ήταν πάρα πολύ καλός…

-*******-

Δυο λόγια για τον Θεοδόσιο από το λεξικό του Σουίδα : «… Αυτός δε της προτέρας ανεμιμνήσκετο διαίτης, πολυτελή δείπνα δειπνών και πολυπραγμονών, ταις ηδοναίς και τοις θεάτροις και ιπποδρομίαις αναβρυνόμενος…»


Ενώ το σύγχρονο «Λεξικό του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου» της Δομής, μας πληροφορεί για την καταγωγή του Θεοδοσίου (Ίβηρας, Ισπανία), δεν λέει λέξη περί της σφαγής των Θεσσαλονικέων, πιθανότατα για να κάνει καί το κέφι του αποθανόντος Χριστοδούλου, σημειώνει όμως, ότι οι χριστιανοί αποθρασυνόμενοι από τα προνόμια που τους έδωσε ο Θεοδόσιος, κατέστρεψαν ότι αρχαιοελληνικό ηύραν μπροστά τους, ανάμεσα στους χιλιάδες ναούς που έγιναν στάχτη και ασβέστης, και οι απείρου κάλλους ναοί του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια (Καβάφης), και του Διός στην Απάμεια (Συρία). Το δεύτερο μεγαλύτερο ελληνιστικό κέντρο στην εγγύς ανατολή, μετά την Αντιόχεια.


Βλέπε και εδω: http://www.koinothess.wordpress.com/ - http://www.koinothess.wordpress.com/2009/03/25/marathon9/ - http://www.koinothess.wordpress.com/2009/03/24/marathon7-2/ -


"Εφημερίδα Χάος"


Δεν υπάρχουν σχόλια: